...Κι ακούστε τώρα ένα παραμύθι. Μου το διηγήθηκε ένα άλλο (όχι τόσο σοβαρό) νηπιαγωγάκι, καθ' οδόν από το σχολείο.
"Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας ιππότης. Μεγάλος ιππότης. Ιππποτάρα, όμως. Και σαν σωστός ιππότης έπρεπε να πάει στον πόλεμο. Αλλά αυτός δεν ήθελε να πάει, δεν του άρεσε καθόλου ο πόλεμος. Τι να κάνει; Αφού υπήρχανε κακοί! Πήγε λοιπόν στο Θεό, και του εξήγησε, καιι του ζήτησε να κάνει τους κακούς καλούς, ώστε να μη χρειάζεται να πάει να τους σκοτώσει."
Και ο Θεός τι έκανε;
"Τον άκουσε, κατάλαβε οτι είχε δίκιο. Κι έκανε τους κακούς καλούς, και ο ιππότης δεν χρειάστηκε να κάνει κανέναν πόλεμο"
"Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας ιππότης. Μεγάλος ιππότης. Ιππποτάρα, όμως. Και σαν σωστός ιππότης έπρεπε να πάει στον πόλεμο. Αλλά αυτός δεν ήθελε να πάει, δεν του άρεσε καθόλου ο πόλεμος. Τι να κάνει; Αφού υπήρχανε κακοί! Πήγε λοιπόν στο Θεό, και του εξήγησε, καιι του ζήτησε να κάνει τους κακούς καλούς, ώστε να μη χρειάζεται να πάει να τους σκοτώσει."
Και ο Θεός τι έκανε;
"Τον άκουσε, κατάλαβε οτι είχε δίκιο. Κι έκανε τους κακούς καλούς, και ο ιππότης δεν χρειάστηκε να κάνει κανέναν πόλεμο"